Πιο συγκεκριμένα, στην επιστολή - με ημερομηνία 18/12/2014 - ο κ. Καρμοίρης αναφέρει:
«Κύριοι,
Αποφάσισα να γράψω αυτή την επιστολή με αφορμή έναν ποδοσφαιρικό αγώνα Β’ Κατηγορίας. Ήταν ένας αγώνας, ο οποίος έως το 60ο περίπου λεπτό κυλούσε ήρεμα και οι δύο ομάδες απέδιδαν όμορφο ποδόσφαιρο.
Τότε ήταν που με μία προφανή λάθος υπόδειξη ο επόπτης τίναξε το παιχνίδι στον αέρα. Ο διαιτητής απέβαλε στη συνέχεια προπονητή και παίκτη από τον πάγκο της μίας ομάδας και ως τη λήξη του αγώνα δεν έγινε τίποτα σχεδόν σωστό.
Δεν παρακολουθώ παιχνίδια Α’ και Β’ Κατηγορίας, παρά μόνο πρωτάθλημα παίδων και νέων. Σε όλους τους αγώνες βλέπω νέα παιδιά να έχουν μπει στο χώρο της διαιτησίας. Πιστεύω ότι περισσότερο η κρίση (αφού σε κάθε αγώνα παίρνουν το ελάχιστο 30 ευρώ) και λιγότερο η αγάπη τους για το ποδόσφαιρο τα έχουν στρέψει προς αυτή την κατεύθυνση.
Αγαπητοί Πρόεδροι, θα πρέπει να λάβετε υπ’ όψιν σας όμως ότι η κρίση έχει κτυπήσει και τα σωματεία και σε πολλά από αυτά τα παιδιά που παίζουν βάζουν βαθειά το χέρι στην τσέπη τους για να συντηρήσουν την ομάδα τους. Παρακολουθούσα πριν λίγες μέρες κάποιες ομάδες που διαμαρτυρόμενες ήθελαν να φύγουν από το πρωτάθλημα. Αντί να τα βάζετε με παράγοντες που υπηρετούν το λακωνικό ποδόσφαιρο προσπαθήστε να τους βοηθήσετε, βοηθώντας έτσι κατ’ ουσίαν το ίδιο το ποδόσφαιρο.
Μια λύση που σας προτείνω είναι αυτή του "Δόκιμου Διαιτητή". Ο διαιτητής που θα πάρει το δίπλωμά του για να αποκτήσει εμπειρία θα πρέπει για αρκετά παιχνίδια να "κάνει τη δουλειά του" αφιλοκερδώς. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο θα δικαιολογούνται -ίσως- τα όποια λάθη γίνονται, αλλά θα παραμείνουν στο χώρο της διαιτησίας άνθρωποι που πραγματικά αγαπούν το ποδόσφαιρο.
Ας μην ξεχνάμε πως μια καλή διαιτησία κάνει τους παίκτες ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα να φεύγουν χαρούμενοι και αγκαλιασμένοι από το γήπεδο.
Γιάννης Καρμοίρης»
